อยู่ยากคือเรื่องมากเกินจำเป็น นี่ไม่ได้ นั่นก็ไม่ได้ บ่นทุกเรื่องที่พบ วิพากษ์ทุกเรื่องที่เห็น ต้องมีบทบาทในทุกเรื่องทุกอย่างในโลก
อยู่ง่ายคือกินแบบง่าย ๆ อยู่แบบง่าย ๆ นอนแบบง่าย ๆ ตายแบบง่าย ๆ อะไรที่ยอมได้ ก็ยอม ใครขับรถแซง ก็ยอมให้เขาแซง ไม่รู้จะบ่นไปทำไม
ข้อดีของการใช้ชีวิตง่าย ๆ คือ เมื่อไม่นำทุกเรื่องมาคิด สมองก็โล่งโปร่งขึ้น จิตก็พลอยโปร่งไปด้วย
แต่การอยู่ง่ายแบบนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องฝึก ต้องเข้าใจ รู้ว่าอยู่ง่ายคุ้มกว่า เสียเวลาไปกับเรื่องหยุมหยิมน้อยกว่า มีเวลาไปทำอย่างอื่นที่มีค่ามากกว่า
เวลามีน้อยเท่านี้ อย่าเสียไปกับเรื่องหยุมหยิม
บางคนอาจเห็นว่าการเลือกที่จะอยู่ง่ายเป็นวิถีของคนแก่ เพราะมันเหมาะกับคนแก่มากกว่า
แต่ความจริง Minimalism ไม่ได้เกี่ยวกับอายุแต่อย่างไร มันคือมุมมองต่อโลกและชีวิต ที่จะเลือกใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย สะอาด รัดกุม ไม่รุ่มร่าม
ปราชญ์กรีก เอพิคทีตัส เห็นว่า “คุณค่าของคนมิอาจพบในทรัพย์สมบัติหรือเปลือกนอก”
เขากล่าวว่า “ข้าวของของเราสมควรพอดีกับร่างกายและชีวิตของเรา เหมือนรองเท้าพอดีกับเท้า ท่านจะวิ่งดีขึ้นหรือเมื่อสวมรองเท้าที่ใหญ่กว่าเท้า หรือประดับด้วยแผ่นทองหรือเพชร ย่อมมิใช่ เมื่อท่านยอมให้ความอยากของท่านข้ามความจำเป็นและประโยชน์ใช้สอย ตัณหาก็ไร้ขอบเขต”
การใช้ชีวิตเรียบง่าย พอเพียง จึงเป็นทางเลือกที่ดี เพราะเมื่อใช้ชีวิตง่าย จิตก็สงบง่ายไปด้วย
นี่ก็คือบุญวาสนาที่เราสร้างเองได้
วินทร์ เลียววาริณ
ที่มา:https://www.facebook.com/winlyovarin?mibextid=ZbWKwL
FB: โต๊ะป้าศรี CH Table
