น้ำเสียงสั่นเครือดังมาจากโทรศัพท์ ทำเอาจิตใจของแม่วัย 65 สั่นสะท้าน
“มีอะไรหรือลูก?” แม่รีบถาม ใจเต้นระรัว นานเท่าไหร่แล้วที่ไม่ได้ยินเสียงลูกสาว นอกจากการส่งสติ๊กเกอร์ไลน์ “สวัสดีค่ะแม่” ทุกเช้า
“หนู… หนูท้อมาก” เสียงสะอื้นดังขึ้น “เงินเดือนก็ไม่พอ หนี้ก็เยอะ ค่าเทอมน้องก็แพง แถมเมื่อวานโดนหัวหน้าดุ…” 😢
แม่นิ่งฟัง หัวใจปวดร้าว นึกถึงลูกสาวคนโตที่ต้องแบกรับภาระครอบครัวตั้งแต่พ่อจากไป
“แม่เข้าใจ…” แม่พูดเบาๆ “แม่เคยเป็นแบบหนูมาก่อน”
“แต่แม่เก่งกว่าหนู แม่เลี้ยงพวกเรามาได้ แต่หนู… หนูรู้สึกว่าตัวเองไม่เอาไหนเลย”
แม่ยิ้มทั้งน้ำตา นึกถึงวันที่ตัวเองเคยท้อแท้เหมือนลูก
“รู้ไหมลูก ตอนนั้นแม่ก็คิดเหมือนหนู คิดว่าตัวเองไม่เก่งพอ แต่รู้มั้ยว่าอะไรทำให้แม่ผ่านมันมาได้?”
“อะไรคะ?”
“ความสุขเล็กๆ น้อยๆ ในแต่ละวัน” แม่ตอบ
.
.
“แม่จำได้ว่าตอนหนูยังเด็ก มีวันหนึ่งแม่เหนื่อยมาก ทำงานเลิกดึก กลับมาบ้านจะขาดใจ แต่พอหนูวิ่งมากอด บอกว่า ‘แม่ขา หนูทำการบ้านเสร็จแล้ว แถมได้คะแนนเต็มด้วย’ แค่นั้นแหละ ความเหนื่อยทั้งหมดก็หายไป” ❤️
.
ปลายสายเงียบไป มีแต่เสียงสะอื้นเบาๆ
.
“แม่ไม่เคยบอกหนู แต่ตอนนั้นแม่ก็มีหนี้เยอะ บางวันแทบไม่มีเงินซื้อข้าว แต่พอเห็นหนูกับน้องยิ้ม ได้ยินเสียงหัวเราะ มันก็เหมือนมีพลังวิเศษ”
“แม่…” เสียงลูกสาวสั่นเครือ “หนูคิดถึงแม่”
“แม่ก็คิดถึงหนู” แม่กลั้นน้ำตา “เมื่อก่อนหนูชอบช่วยแม่ทำกับข้าว จำได้มั้ย?”
“จำได้ค่ะ” เสียงหัวเราะแทรกเสียงสะอื้น “แม่สอนหนูทำแกงจืดเต้าหู้ บอกว่าถึงจะเป็นอาหารธรรมดา แต่ถ้าทำด้วยใจ มันก็อร่อยที่สุดในโลก” 🥣
“นั่นแหละลูก ชีวิตก็เหมือนแกงจืด” แม่พูดยิ้มๆ “บางทีมันก็เรียบง่าย ไม่หวือหวา แต่ถ้าเราใส่ใจ มันก็มีความสุขซ่อนอยู่”
“พรุ่งนี้หนูจะกลับไปหาแม่นะ” ลูกสาวพูดขึ้น “เราทำแกงจืดกินด้วยกันนะคะ”
“ดีจ้ะ” แม่ยิ้มทั้งน้ำตา “แม่จะรอ”
…
วันรุ่งขึ้น ในห้องครัวเล็กๆ แม่ลูกสองคนยืนหั่นผักอยู่ข้างๆ กัน เสียงหัวเราะดังขึ้นเป็นระยะเมื่อลูกสาวทำผักหล่น 🌿
“หนูยังซุ่มซ่ามเหมือนเดิมเลยนะ” แม่แซว
“ก็หนูไม่ได้ทำอาหารมานานแล้วนี่คะ” ลูกสาวยิ้ม “แต่วันนี้… หนูรู้สึกมีความสุขจัง”
แม่มองลูกสาวที่กำลังก้มหน้าหั่นผัก เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าที่เหนื่อยล้า และน้ำตาที่เริ่มไหล
“แม่…” ลูกสาวพูดเสียงเบา “หนูเพิ่งเข้าใจว่าทำไมแม่ถึงผ่านทุกอย่างมาได้”
“เข้าใจอะไรหรือลูก?”
“เพราะแม่มองเห็นความสุขในทุกๆ วัน ถึงวันนั้นจะยากแค่ไหน แม่ก็ยังยิ้มได้ ยังมีแรงสู้”
แม่กอดลูกสาวไว้แน่น “และตอนนี้ แม่ก็มีความสุขที่สุดในโลก… เพราะได้ทำแกงจืดกับลูก” 🤗
…
กลิ่นหอมของแกงจืดเต้าหู้ค่อยๆ อบอวลไปทั่วห้องครัว พร้อมๆ กับความอบอุ่นที่แผ่ซ่านในหัวใจของทั้งคู่
“แม่…” ลูกสาวกระซิบ “หนูรู้แล้วว่าจะผ่านช่วงเวลายากๆ นี้ไปได้ยังไง”
“ยังไงหรือลูก?”
“ก็เหมือนที่แม่สอน… มองหาความสุขเล็กๆ ในทุกวัน แล้วเราจะมีแรงเดินต่อไป”
แม่ยิ้ม กอดลูกแน่นขึ้น ในที่สุดลูกสาวก็เข้าใจบทเรียนที่สำคัญที่สุดในชีวิต – ความสุขไม่ได้อยู่ที่การไม่มีปัญหา แต่อยู่ที่การมองเห็นความงามในทุกๆ วัน แม้ในวันที่ยากที่สุด ✨
และบางที… แกงจืดธรรมดาๆ ชามนี้ ก็อาจเป็นจุดเริ่มต้นของการเรียนรู้ที่จะมีความสุขอีกครั้ง…
นิทานใจ.
#Coachmai
#ภาพนิ่งสร้างกำลังใจ
🇹🇭
#ขอบคุณทุกกําลังใจ❤️ #ขอบคุณทุกคอมเม้น🙏
